دوم: چرا خداوند به انجير و زيتون قسم خورده است؟

يكى از قسم‏هاى قرآن، قسم به انجير و زيتون است كه مفسرين احتمالاتى در مورد اين دو قسم ذكر كرده‏اند، مانند:

الف. مراد از «تين»، كوهستانى است كه «دمشق» بر بلندى آن واقع شده؛ و منظور از «زيتون» كوهستانى است كه «بيت المقدس» بر بالاى يكى از كوه‏هايش بنا شده است. و اطلاق نام دو ميوه‏ى «انجير» و «زيتون» بر اين دو كوه، شايد براى اين بوده كه اين دو ميوه در اين دو منطقه مى‏رويد و سوگند خوردن به اين دو منطقه هم شايد به خاطر اين بوده كه عده‏ى بسيارى از انبيا در اين دو منطقه مبعوث شده‏اند.

ب: برخى «تين» و «زيتون» را اشاره به دو دوران حضرت آدم و حضرت نوح (ع) مى‏دانند؛ چرا كه لباسى كه آدم و حوا در بهشت پوشيدند از برگ درختان انجير بود و در پايان طوفان نوح، شاخه‏ى زيتونى از آب بيرون آمد كه نوح فهميد طوفان پايان يافته است.

ج. در روايتى وارد شده كه «تين» مدينه و «زيتون» بيت المقدس است. «1» البته احتمالات ديگرى در اين باره ذكر شده است. «2»

د: مقصود دو ميوه‏ى معروف مى‏باشد. اگر اين دو قسم را بر معناى ابتدايى آنها حمل كنيم يعنى «انجير» و «زيتون» دو ميوه‏ى معروف؛ باز سوگند با معنايى است. زيرا انجير و زيتون داراى ارزش غذايى فراوانى است كه غذاشناسان و پزشكان فوائد بسيارى را براى آنها بر شمرده‏اند كه برخى از آنها را در اينجا مطرح مى‏كنيم:

زيتون:

بى‏شك تمامى ميوه‏هايى كه خداوند منان آفريده، ارزشمند است، ولى نبايد ترديد كرد كه برخى از آنها از لحاظ ارزش و خاصيت غذايى، به نوعى بر ديگرى برترى دارند؛ در اين ميان «زيتون» از جمله ميوه‏هايى است كه هم داراى خاصيت غذايى، و هم ارزش دارويى و هم منبعى براى سوخت و ايجاد روشنايى است، از برگ و هسته‏ى آن نيز استفاده مى‏شود. «3»

به گفته‏ى برخى متخصصين زيتون معجزه گراست و براى درمان بسيارى از بيمارى‏ها از جمله درمان نقرس، تصلب شرائيين، فشار خون و دردهاى عصبى موثر است.

نكته‏ى قابل توجه اينكه در ميان مواد غذايى چه نباتى و چه حيوانى، هيچ ماده‏ى غذايى به اندازه‏ى زيتون داراى «پتاسيم» نيست، و اگر بدانيم «پتاسيم» چيست؟ و چه نقشى در حفظ حيات ما دارد؟! خواهيم فهميد چرا بايد زيتون را مورد توجّه قرار داد.

به طور خلاصه، «پتاسيم» در سازندگى عضلات بدن و انرژى بدن موثر است و در ساختمان ترشحات غدد داخلى بدن به كار رفته است كه در حفظ نيروى فعال و نشاط زندگى لازم است.

و از طرفى كمبود «پتاسيم» در بدن، رشد را متوقف مى‏سازد پلكها متورم مى‏شود و دستگاه تنفس دچار اختلال مى‏شود.

 «پتاسيم» در فعاليت و قدرت تصفيه و شستشوى سلول‏هاى كبدى، مؤثر است، و موجب مى‏گردد كبد مواد سمى و اوره و اسيداوريك را بهتر و بيشتر از خون گرفته خارج نمايد.

 «پتاسيم» در قدرت دفعى كليه‏ها نقش اساسى دارد و موجب فعاليت بيشتر كليه‏ها و دفع مواد سمى از خون مى‏گردد و بدين لحاظ «پتاسيم» را، از داروها و درمان كننده‏ى بيمارى‏هاى كليه مى‏دانند.

 «پتاسيم» حتى در ساختمان گلبول‏هاى قرمز خون وجود دارد و در فعاليت و سازندگى و حفظ آن اثر دارد.

غير از پتاسيم- كه وجودش براى ادامه‏ى حيات و حفظ تندرستى ما ضرورى است- مواد معدنى ديگرى چون فسفر، كلسيم، منيزيم، آهن در زيتون وجود دارد كه هر كدام نقش شگرف و سازنده‏اى در زندگى ما دارند.»

انجير:

 «انجير» نيز ميوه‏اى است كه جنبه‏ى دارويى فراوانى دارد و چيز زائدى ندارد و تمامش خورده مى‏شود غذاى لطيف و سريع الهضم است و لينت طبع مى‏آورد، بلغم را تحليل مى‏دهد و كليه‏ها را پاك و سنگ مثانه را از بين مى‏برد و راه كبد و سپرز را باز مى‏كند و بدن را فربه مى‏سازد. «1»

 «انجير» داراى مواد و تركيبات غذايى و دارويى سبك و خوشخوراك است كه تازه و خشك آن، گوشت و هسته و پوستش براى همه و هر سنى قابل استفاده و گواراست. «2»

و در روايتى از امام رضا (ع) آمده است: «انجير بوى دهان را مى‏برد، لثه‏ها و استخوان‏ها را محكم مى‏كند، مو را مى‏روياند، درد را بر طرف مى‏سازد، و با وجود آن نياز به دارو نيست، و همچنين مى‏فرمايد: انجير شبيه‏ترين ميوه به ميوه‏ى بهشتى است.» «3»

انجير حاوى مقدار زيادى «فسفر» مى‏باشد كه در تقويت هوش و حافظه بسيار موثر است نيز سرشار از «پتاسيم» كه براى سلامتى كودكان ضعيف و كم خون و بى‏اشتها مفيد مى‏باشد، مقدار قابل توجهى، كلسيم دارد، كه هم سازنده‏ى خون و استخوان و هم در ايجاد عضلات بدن و نيروى اعصاب و افزايش قدرت جسمانى مؤثر است.

امروزه كارخانجات بزرگ داروسازى، از مواد موجود در انجير و خواص حياتى آن براى ساخت داروهاى لازم جهت درمان و دفع سموم بدن استفاده مى‏كنند. «1»

بنابراين:

با در نظر گرفتن كلام مفسرين و صاحب‏نظران و توجه به فوائد غذايى سرشار «زيتون» و «انجير» مى‏توان گفت: قرآن با سوگند به اين دو ميوه توجه و حس كنجكاوى انسان را نسبت به اين دو غذا جلب كرده است و شايد يكى از حكمت‏هاى مهم سوگند قرآن به اين دو ميوه به اهميت و ارزش غذايى آن باشد.

منابع جهت مطالعه:

1. قسم‏هاى قرآن، آيت الله مكارم شيرازى.

2. سوگندهاى قرآن، ابوالقاسم رزاقى.

3. تحليلى بر سوگندهاى قرآن، محمد فاكر ميبدى.

4. گياهان در قرآن، دكتر محمد اقتدار حسين فاروتى.

__________________________________________________

(1). تفسير نمونه، مكارم شيرازى، ج 27، ص 39         (2). تفسير نمونه، ج 27، ص 39.

(1). سوگندهاى قرآن، ابوالقاسم رزاقى، ص 45.

(1). تفسير نور الثقلين، ج 5، ص 606، حديث 4، به نقل از همان‏       (2). ر. ك: تفسير نمونه، ج 27، ص 140            (3). از معدود ميوه‏هائى است كه قرآن از آن نام برده است. نحل/ 11، مومنون/ 20.

(1). قسم‏هاى قرآن، ابوالقاسم رزاقى، ص 441.

(1). سفينه البحار، ج 1، ص 128، به نقل از سوگندهاى قرآن، ص 446          (2). همان‏            (3). كافى، ج 6، ص 258 و همچنين علامه مجلسى در بحارالانوار، ج 66، ص 184 روايات متعددى در مورد انجير آورده است.

 (1). مكتب اسلام، سال 11، ش 9، ص 60 و 61 به قلم دكتر محمدحسين حاجبى، به نقل از سوگندهاى قرآن رزاقى، ص 48

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: